Beste vriend
Knuffels, we zien ze op onze kinderdagverblijven elke dag in verschillende soorten en maten voorbijkomen. Konijnen, beren, giraffen en hondjes. Met allemaal een eigen naam, zoals Waffie, Aapie, Knuffie, Poppie, Nijn en Flapsie. En o wee als de knuffel kwijtraakt. Dan hebben we de ‘poppen’ aan het dansen. Jonge baby’s hebben nog geen favoriete knuffel. Ze vinden vooral knuffels met contrasterende vormen of kleuren interessant. Bij kinderen vanaf zes maanden krijgt een knuffel een functie en betekenis. Het kind gaat zich hechten aan een specifieke knuffel. Een knuffel kan functioneren als vervanging op de momenten dat papa en mama er niet zijn, bijvoorbeeld op de opvang of wanneer een kind uit logeren gaat. Zo is er altijd een stukje ‘thuis’ mee. Bij kinderen vanaf 2 jaar dient de knuffel vaak als beste vriend. Hij is stoer en heldhaftig, want hij gaat mee op ontdekking. Tegelijkertijd is hij ook lief en vertrouwd. Een kind kan alles tegen zijn of haar knuffel zeggen.
Emotionele veiligheid
Op fijne momenten, spannende momenten, verdrietige momenten: de lievelingsknuffel is er altijd. Een kind herkent de geur van de knuffel, dat zorgt voor een veilig en vertrouwd gevoel. De vertrouwde geur van de knuffel werkt daarnaast rustgevend, daarom mag hij ook niet in de wasmachine. Een knuffel draagt bij aan het gevoel van emotionele veiligheid. Pas als een kind zich emotioneel veilig voelt, kan het zich optimaal ontwikkelen.
Goed voor de ontwikkeling en fantasie
Het voelen aan verschillende texturen van de knuffel stimuleert de sensomotorische ontwikkeling. Doordat een kind probeert de knuffel vast te houden ontwikkelt het de fijne motoriek. Eerst pakt het kind de knuffel met de hele hand, daarna tussen de duim en wijsvinger. Naarmate een kind ouder wordt, helpt een knuffel op andere manieren in de ontwikkeling. Door knuffels leert een kind eenvoudige woorden als ‘’beer’’ en ‘’konijn’’. Ook spelen knuffels de hoofdrol in fantasierijke gesprekken en avonturen van een kind. Kinderen creëren personages rondom hun knuffel en dat leidt tot verdere ontwikkeling van sociale vaardigheden, zoals het tonen van liefde en het uiten van emoties.
Hechten aan een knuffel
Niet alle kinderen hechten zich evenveel aan een knuffel. Sommige kinderen hechten zich aan een rammelaar of doekje of hebben geen van alle. Hierin is geen goed of fout. Je hoeft je als ouder geen zorgen te maken als je kind geen knuffel heeft. De sterkte van de hechting met een knuffelbeest heeft volgens psycholoog Rita Kohnstamm te maken met de fantasie van een kind. Hoe meer karaktereigenschappen een kind in de knuffel ziet, hoe meer betekenis het eraan kan geven. De betekenis die kinderen in een knuffel leggen, is fantasie. Voor sommige kinderen is een knuffel de held die monsters onder het bed verjaagt en voor anderen het maatje dat overal mee naartoe gaat.
Lievelingsknuffel kiezen
Als ouder wil je graag dat je kind troost haalt uit iets wat hij overal mee naar toe kan nemen. Een lievelingsknuffel kan hierbij helpen. Je kunt niet altijd voor je kind bepalen welke knuffel hij of zij het fijnst vindt. Maar je kunt je kind wel helpen om zich aan een knuffel te hechten. Bijvoorbeeld door dezelfde knuffel veel bij je kind neer te leggen en mee te geven naar het kinderdagverblijf. Leg de knuffel eens bij jezelf in bed. Je kind herkent dan jouw vertrouwde geur als het aan de knuffel ruikt.
Afscheid
Naarmate een kind ouder wordt en de wereld groter, verdwijnt de knuffel naar de achtergrond en komen ‘echte’ vrienden steeds meer op de voorgrond. Toch wordt er geen definitief afscheid genomen. ’s Avonds kruipt een kind vaak weer lekker met zijn lievelingsknuffel in bed. Zelfs sommige volwassenen hebben nog steeds hun lievelingsknuffel in bed.