Kinder EHBO
Kinder EHBO gaat verder dan het pleisters plakken en een kusje geven op de wond. Wat moet je doen als je kind van de commode valt, chemische stoffen drinkt of een hevige bloeding krijgt? De eerste minuten zijn cruciaal. Daarom is het belangrijk om te weten wat je moet doen in geval van nood. Wachten op professionele hulp kan in sommige gevallen namelijk te lang duren. Hieronder lees je wat je bij de meest voorkomende ongevallen bij kinderen moet doen.
Vallen en stoten
Een val is bij kinderen in de meeste gevallen gelukkig onschuldig en zorgt meestal niet voor blijvende schade. Natuurlijk is het wel altijd even schrikken. Door een val of stoot kan je kind een schaafwond oplopen. En in ernstigere gevallen ook botbreuken, kneuzingen of een hersenschudding.
Wat je moet doen na bij snij- en schaafwonden
- Maak de wond goed schoon met lauw water en ontsmettingsmiddel.
- Laat de wond daarna het liefst drogen aan de lucht.
- Is het nodig om een pleister te plakken? Verschoon deze dan dagelijks.
- Ga bij diepe wonden altijd langs de huisarts. Misschien is het nodig om te hechten of plakken.
Wat je moet doen bij botbreuken of kneuzingen
- Ga na of er sprake is van een breuk of kneuzing.
- Bij een botbreuk heeft je kind veel pijn, zwelt het op en staat het lichaamsdeel in een andere stand dan normaal.
- Bel bij botbreuken aan de hand, arm, schouder, knie of voet direct de huisarts.
- Bel 112 in de volgende gevallen:
- Breuken of ontwrichtingen van het been, de heup en de bekken
- Verandering van huidskleur, zoals blauwe of bleke ledematen
- Heftige pijn
- Open botbreuken
- Een kneuzing herken je aan een zwelling of bloeduitstorting.
- Leg het gekneusde lichaamsdeel hoger dan de rest van het lichaam en koel de zwelling minimaal 10 minuten met een icepack in een theedoek. Leg het koelelement in verband met onderkoeling nooit direct op de huid.
Wat je moet doen bij een hersenschudding
- Een hersenschudding kun je herkennen aan:
- Tijdelijk verlies van bewustzijn
- Hoofdpijn
- Misselijkheid en/of overgeven
- Duizeligheid
- Dof, wazig zien
- Bel 112 als je kind bewusteloos is of minder aanspreekbaar, hevige hoofdpijn heeft of benauwd is.
- In geval van een kleiner ongeval koel je de eventuele bult met een coldpack. Neem voor de zekerheid contact op met de huisarts.
- Houd je kind na de val goed in de gaten. Wek jouw kind de eerste 24 uur regelmatig om te controleren hoe het gaat. De eerste paar uur wek je je kind elk uur, daarna elke twee uur.
Verbranding
Kinderen zijn zich nog niet bewust van het gevaar van hete voorwerpen en lopen daarom een groter risico op brandwonden. Maar je kind kan ook brandwonden oplopen van bijvoorbeeld een berenklauw of chemische stoffen. Brandwonden zijn er in verschillende gradaties.
- Eerstegraads brandwonden
De huid is rood, licht gezwollen en pijnlijk. Deze oppervlakkige wonden kun je vaak zelf behandelen en genezen snel. Een voorbeeld van eerstegraads brandwonden is een zonverbranding.
- Tweedegraads brandwonden
De huid is rood, gezwollen, pijnlijk en er zitten blaren op. Wanneer de blaren kapot zijn, ziet de wond er nat uit.
- Derdegraads brandwonden
De huid wit, beige/bruin of zwart, droog en leerachtig en de wond doet nauwelijks pijn omdat de zenuwen zijn aangetast.
Wat je moet doen bij brandwonden
- Bel bij derdegraads brandwonden en bij twijfel altijd 112.
- Heeft je kind een eerstegraads brandwond en is de huid gezwollen of heeft je kind ziekteverschijnselen, zoals rillingen, koorts, misselijkheid, braken en hoofdpijn? Bel dan de huisarts.
- Koel de brandwond direct onder lauw stromend kraanwater.
- Trek zo snel mogelijk de kleren en luier uit. Zo haal je de inwerking van hitte die de brandwonden veroorzaakt weg en kan je zien waar je moet koelen. Zit de kleding vastgesmolten? Laat het dan zitten en knip de kleding eromheen weg.
- Raak de brandwond niet, of zo min mogelijk, aan.
- Smeer niets op de brandwond.
- Dek na het koelen de tweede- en derdegraads brandwond af met niet-klevend verband, steriel kompres of schone theedoek.
Vergiftiging
Vergiftiging komt het meest voor bij kinderen tussen de 2 en 5 jaar. Kinderen van die leeftijd gaan op avontuur in huis en stoppen van alles in hun mond. Vergiftiging kan veroorzaakt worden door het innemen van medicijnen, schoonmaakmiddelen of bepaalde planten. Wanneer je kind giftige stoffen heeft binnengekregen kunnen er verschillende symptomen optreden, zoals bewusteloosheid, heftige pijn in de buik, moeite met ademen en blaren op de lippen en in de mond.
Wat je moet doen bij vergiftiging
- Achterhaal wat je kind heeft ingeslikt of gegeten.
- Heeft je kind (uitwendige) wonden, is het niet alert, bewusteloos of benauw? Bel dan direct 112 en volg de instructies van de hulpverlener. Laat je kind niet braken en drinken.
- Bel in alle andere gevallen de huisarts.
- Heeft je kind een bijtende stof binnengekregen? Spoel dan de mond met water en laat dit water weer uitspugen. Voorbeelden van bijtende stoffen zijn vaatwastabletten, gootsteenontstopper en ammonia.
- Is je kind buiten bewustzijn maar ademt het normaal? Leg hem of haar dan in de stabiele zijligging.
- Moet je naar de huisarts of het ziekenhuis? Neem dan de rest van het gif of de verpakking mee.
Voorkomen is beter dan genezen
Je kunt het risico voor je kind op verschillende manieren verlagen. Hieronder geven we je aan aantal tips.
- Zorg ervoor dat het ledikant van je kind hoog genoeg is, zodat je kind er niet overheen kan vallen.
- Plaats zowel boven- als onderaan de trap traphekjes.
- Houd schoonmaakmiddelen veilig buiten bereik van kinderen. Er zijn tal van veiligheidshaakjes voor lades en kasten verkrijgbaar, zodat je kind deze niet kan openen.
- Laat je kind nooit alleen in een omgeving waar mogelijk gevaar dreigt.
- Zorg ervoor dat scherpe voorwerpen altijd buiten bereik van kinderen liggen.
- Plaats hoekbeschermers op meubels met een scherpe rand.
- Bewaar medicijnen in een hoge of afgesloten kast.
- Drink geen warme dranken met je kind op schoot.
- Houd je kind buiten de keuken tijdens het koken.
- Volg een cursus EHBO aan baby's en kinderen van het Rode Kruis. Hierin leer je welke letsels veel voorkomen bij kinderen en hoe je deze behandelt.